Właśnie dlatego tak konieczna do rozwinięcia jest kolejna kompetencja – myślenie krytyczne. To ona usprawnia nasze działanie w informacyjnym gąszczu niesprawdzonych wiadomości. Posiadając ją, wydajemy się znacznie bardziej profesjonalni, rozsądniejsi i uważniejsi. Łączenie faktów i analiza docierających do nas informacji sprawiają, że możemy doszukać się nieścisłości i fałszu 🧠
Myślenie jakościowe nie jest proste. Z kolei bezkrytyczne przyjęcie podanej nam wiedzy nie wymaga od nas całego szeregu umysłowych czynności. Jest szybkie i wygodne, a właśnie na tym w XXI wieku zależy nam najbardziej. Jednak jeśli chcemy poszerzać nasze kompetencje i jeśli chcemy stawać się bardziej świadomi, nie możemy wierzyć we wszystko, co widzimy i słyszymy. Nie możemy też pozostawać bierni, bo taka postawa nie służy ani nam, ani naszemu otoczeniu, któremu, chcąc nie chcąc, przekazujemy fałszywe dane 🧐
Jest coś jeszcze, co sprawia, że myślenie krytyczne jest trudne. Jest to pokora. Sprawia ona, że podchodzimy zdroworozskądkowo do zasobów naszej wiedzy, nie staramy się wywrzeć wrażenie ludzi nieomylnych i przez to upewniamy się w naszych sądach, bo przecież każdy z nich może okazać się błędy. Tylko takie podejście może uchronić nas przed powtarzaniem nieprawdziwych faktów
Niezwykle ważna jest świadomość naszej niedoskonałości. Zawodzić mogą nas chociażby procesy pamięciowe. I nie tylko. Informacja, którą otrzymujemy, czasem obleczona jest całą masą emocjonalnego bagażu, który powinniśmy zrzucić, by dotrzeć do sedna. Bywa, że odbiorca manipuluje naszą uczuciowością, dopasowuje treść do tego, co chcielibyśmy usłyszeć. A i my możemy nie przyjąć, choćby krystalicznie prawdziwej informacji, z racji na nasze uprzedzenia czy wcześniej wyrobione sądy. Na to wszystko musimy zwracać uwagę, jeśli chcemy być świadomymi, otwartymi słuchaczami.
